....om er voor vijven weer naast te staan.

Een kopje koffie, een gebed in het nederlands van Istvan voor de reis en de dank dat we elkaar weer mochten ontmoeten en daarna reden we de ochtendmist weer in, die ons tot aan Oostenrijk zou begeleiden (maar niet zou storen). Langzaam kwam de zon erdoor, af en toe een buitje en pas tegen de tijd dat Nederland in de buurt kwam begon het echt Hollands te plenzen.

Precies om 19.30 reden we Pernis binnen om ons te herenigen met onze geliefden. De beide viervoeters kwamen me enthousiast kwispelend begroeten. Gelukkig, de baas is weer terug en nu worden we weer regelmatig uitgelaten. En ook ik verheug me erop morgen weer langs de Maas te lopen en alles wat gepasseerd is door m'n gedachten te laten gaan.

Het was een waarachtige Pelgrimage van Vertrouwen, waarin we veel mochten doen (uiteindelijk meer dan 500 mensen helpen, een aantal direct, maar velen ook indirect omdat zij deze week nog bezocht worden met voedselpakketten) en vooral veel mochten ontvangen: aan hartelijkheid, gastvrijheid (zo wezenlijk in het leven), aan liefde en vriendschap, maar toch ook en vooral mochten we veel geloof zien bij de mensen en vertrouwen dat "God is in charge" en "is taking care", niet zelden in moeilijke omstandigheden van armoede, bij ziekte en in rouw.

Dat stemt tot stille verwondering en zet aan tot nadenken: Wie toch is Hij, die zo nabij ervaren wordt in omstandigheden van moeite, ziekte en armoede, waardoor mensen verder kunnen en vaak ook blijmoedig verder kunnen!!

Ik moet denken aan Jesaja 57: 15

Waarvan acte,

Ds.Lavooij en Arie Rozendaal

PS. Komende zondag om 9.30 zal in de Gereformeerde kerk van Pernis terug worden gekeken op de Roemenië-reis en op een later nog te bepalen tijdstip zal in Rehoboth een filmverslag worden getoond.